Pusty kojec po Bogu zajmą tłuste koty.

Jakub Sajkowski

Tauryna

Nie stawiać na grzejnikach butów i bagażu.

Wszyscy będą oglądać moją gołą goleń.

Zaczynam się rozbierać, bo ubrania parzą.

Zaczynam ściągać buty, ten pociąg jest domem.

Mam Red Bulla z lodówki, oni - płachty dworców,

czerwone płótna siedzeń. Jest ciepło, jest miłość.

Przespałem tak swój postój w tym przytulnym kojcu.

Więc miłość? Może wściekłość? To, co nie zabiło

zostanie tylko ze mną i będą nawroty – 

jemioła, dekoracje w corocznych radościach.

Pusty kojec po Bogu zajmą tłuste koty.

Puste kojce po dzieciach, które trzeszczą w ościach.

Ultrasonografia

Mutacje pluszu, gdy bawi cię kot bez tułowia.

Plastyczność piersi – tulisz te kukły jak puzzle.

Na puzzlach dęby, domy. Dym, linia brzegowa.

Piasek i woda w płucach zostaną na dłużej.

Milion dolarów zgarnie chłop, co zajdzie w ciążę.

Pozbędziesz się ciał obcych, które teraz łączą?

Jak skóra? Tułów? Mosty? Za długie. Nie zdążysz.

Plastyczność echa, bluszczu. Mur, mutacje kłączy.

Łazarz

Twoja córka miała osiemnaste urodziny

na początku listopada,

więc trudno powiedzieć coś o kwitnięciu, ale są płomienie.

Chłopcy mają katar (a u nich to tak, jakby umierali od ran po wybuchu),

dziewczynki szukają sztucznego mleka w katakumbach fabryk.

Karmią, przewijają

i tak od nowa. Każdą rankę bandażują osobno,

oddzielają od ziemi  jak stygmaty,

przykładają kostki lodu, plastry

z gniazda, z jaskini Łazarza. Podrażnione pszczoły

wylatują za wcześnie. Zanim zamarzną

jeszcze żądlą. W poszukiwaniu pierwszych kwiatów

kołują jak bombowce. 

___________________________

publikacja za zgodą Autora