od tamtej chwili zmieniło się wszystko

Teresa Rudowicz

Zuzanna i starcy [1]

wenecki geniusz w Rzymie – taka reklama

to wystarczający powód, by chcieć tu wrócić,

więc jestem na Kwirynale.

nigdy już nie będę Zuzanną,

ale wciąż podobam się starcom.

pamiętasz, jak bawiłyśmy się słowem tintoretto,

układałaś z niego angielskie słówka. tak poznałam

cynę, sikorkę i ten śmiech, kiedy dotykając twoich piersi

wołałam głośno: tit, tit.

od tamtej chwili zmieniło się wszystko i dziś nawet nie wiem,

czy kiedykolwiek byłam inaczej niż na płótnach włoskich mistrzów.

dlatego piszę ten wiersz, najdroższa.

tit for tat.

Lukrecja [2]

jej ojciec, Orazio, malował na alabastrze.

może dlatego odziedziczyła ciało zapierające dech

na równi z talentem, ale co znaczy talent?

w świecie mężczyzn ważniejsza jest linia karku, bioder,

sprężystość ud, kiedy się broni i ten grymas:

bólu, wściekłości, rezygnacji.

myślisz, że z tego powodu Lukrecja ma jej twarz,

a ja twarz Lukrecji. wszystkie mamy coś do ukrycia.

w świecie kobiet łatwiej uwierzyć w kolory,

potem mieszać je ze sobą, aż powstanie obraz,

wtedy Lukrecja odchyli głowę, Artemisia odsłoni piersi,

a ja przywołam cię gestem.

Celestina [3]

byłam pupilką i mężczyźni wciąż mnie lubią,

uśmiechają się, gdy  przechodzę obok.

odciski palców na skórze znikają szybko,

zresztą, odkąd piersi przestały być jędrne,

a brzuch stał się miękki, coraz starsze palce

zostawiają ślady i coraz rzadziej

mam z tego przyjemność.

niedługo zgorzknieję i będę taka jak ty, 

ciekawe, co poczuję najpierw: niechęć

do młodych kobiet czy do siebie samej,

a przecież mogłyśmy wszystko:

tańczyć ogniste passo doble,

grać habanerę na cztery ręce, wplatać

we włosy czerwone kwiaty i na złość

zgorszonym przechodniom całować się

przed katedrą, jak ta para chłopców

o oliwkowej skórze.

pamiętasz ten zachwyt, najdroższa,

taki sam nie powtórzył się nigdy potem.

jeszcze próbuję dopisać nam jakąś historię,

ale nas już przecież nie ma, ani tu, i ani tam.

---

[1] Wiersz odwołuje się do wystawy malarstwa Tintoretta w Scuderie del Quirinale w Rzymie (2012r.)

[2] Artemisia Genteleschi, Lukrecja, Wystawa prac artystki w Musee Maillol w Paryżu (2012r.)

[3] Ignacio Zuloaga, Celestina, Museo Nacional Centro de Arte Regina Sofia, Madryt.

___________________________

publikacja za zgodą Autorki