Copyright © Sylwia Mich, Krzysztof Mich, 2024
Copyright © Maria Kuczara, 2024
Copyright © Maria Kuczara, 2024
Zdjęcia autorów z archiwum domowego
Skład, opracowanie graficzne: Maria Kuczara
Projekt okładki: Maria Kuczara
Korekta autorska
.jpg)
Zamiast wstępu
W lipcu 1986 r. na Dworcu Centralnym podszedł do
mnie pewien pan i biorąc mnie pod rękę poprosił bym
zaopiekował się jego córką. Właśnie wyjeżdżaliśmy na czeską
Szumawę na obóz pod namiotami. Dziewczyna była ładnym
podlotkiem, ale szybko okazało się, ze ma „charakterek”.
Jej wychowawczynią była moja koleżanka ze studiów,
a ja miałem pod opieką grupę chłopaków. Po obozie
dzieciaki wzięły nasze adresy i obiecały przysłać pocztówki
z dalszej części wakacji. Dostałem kilka kartek, ale tylko
Sylwia korespondowała ze mną nadal przez kilka kolejnych
lat. Przez ten czas poznałem jej zainteresowania i sympatie.
Spotkaliśmy się przypadkiem dopiero, gdy pracowałem
już w Expressie Wieczornym i miałem zrobić materiał
o maturzystach. Pojechałem do liceum Władysława IV. Gdy
rozmawiałem z maturzystami o egzaminach, podeszła do
mnie Sylwia i zapytała co ja tu robię. Po długim spacerze po
Pradze zaczęliśmy się spotykać i rok później, gdy skończyła
I rok studiów, pobraliśmy się. W tym roku, gdy ukazuje się
ta książka, mija 30 lat od tamtego dnia. Zamieszczone tu jej
wiersze powstały w ostatnich latach. Moje powstawały przez
dłuższy okres. Tomik ten jest upominkiem-niespodzianką
dla Żony z tej właśnie okazji.
mnie pewien pan i biorąc mnie pod rękę poprosił bym
zaopiekował się jego córką. Właśnie wyjeżdżaliśmy na czeską
Szumawę na obóz pod namiotami. Dziewczyna była ładnym
podlotkiem, ale szybko okazało się, ze ma „charakterek”.
Jej wychowawczynią była moja koleżanka ze studiów,
a ja miałem pod opieką grupę chłopaków. Po obozie
dzieciaki wzięły nasze adresy i obiecały przysłać pocztówki
z dalszej części wakacji. Dostałem kilka kartek, ale tylko
Sylwia korespondowała ze mną nadal przez kilka kolejnych
lat. Przez ten czas poznałem jej zainteresowania i sympatie.
Spotkaliśmy się przypadkiem dopiero, gdy pracowałem
już w Expressie Wieczornym i miałem zrobić materiał
o maturzystach. Pojechałem do liceum Władysława IV. Gdy
rozmawiałem z maturzystami o egzaminach, podeszła do
mnie Sylwia i zapytała co ja tu robię. Po długim spacerze po
Pradze zaczęliśmy się spotykać i rok później, gdy skończyła
I rok studiów, pobraliśmy się. W tym roku, gdy ukazuje się
ta książka, mija 30 lat od tamtego dnia. Zamieszczone tu jej
wiersze powstały w ostatnich latach. Moje powstawały przez
dłuższy okres. Tomik ten jest upominkiem-niespodzianką
dla Żony z tej właśnie okazji.
Krzysztof Mich
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Wpisy ad personam będą usuwane