wyciągam nas z ogółu

Artur Kibiłda (Akanax)

awaria

poszukujemy szczęścia osobno.

nie mówmy więc o tym czego nie ma

między nami. jest awaria systemu,

dlatego piję wodę i jem zimne.

zostawiam cię na pastwę dawców spermy.

w parku ciepło rozbiera czyjeś ciało.

korpo i porno w jednym. ślina nie kłamie.

bez wątpliwości oswaja mnie jak zwierzę.

nie wie, że mój obcy język czuje się najpewniej

przy tobie, dlatego wracam lekko wcięty.

ten wers mi wszedł 

między wilgoć na brzuchu

a twoją bieliznę na haku, 

który przybił pan marek. 

on nigdy nie zawodzi.

Biedny Samarytanin patrzy na mur

Stary człowiek w czerni tunelu.

Młoda kobieta ukradkiem spogląda

w jego stronę. Kucam przy murze,

nerwowo patrzę tu i tam. Mówisz:

to choroba, z której można się wyleczyć.

Mówisz to do trzęsącej się szmaty

z połową papierosa w bezzębnych dziąsłach.

Wiara czyni cuda, zwłaszcza jesienią,

kiedy deszcze gaszą nadzieję, a miłość

to konieczny dodatek, inaczej narracja

straci strukturę i rozsypie się nasz świat.

ciąg dalszy nie nastąpi

wyciągam nas z ogółu podróżujących tym pociągiem.

masz jakieś imię i czarne włosy pod sfilcowaną czapką.

ja mam kilka lat więcej oraz mnóstwo planów na przeszłość,

którą muszę rozwiązać, jeśli obchodzi cię to, co przed nami.

całe to złożone niebo między centrum handlowym

a klubami, gdzie spółka barman & diler zrobią wszystko,

żebyśmy nie liczyli godzin spędzonych na łataniu dziur,

zszywaniu ran, codziennym obrastaniu w przedmioty bez użytku.

postaram się zapamiętać, że szczęście nie leży w Chinach,

a raczej w twoich okolicach. nie będzie żadnego raczej,

bo nie będzie żadnego nas. to twoja stacja - mój sen.

__________________________________

Publikacja za zgodą Autora