poniedziałek, 7 grudnia 2015

mój cały świecie znaleziony na Fellow


Dawid Staszczyk




Wrzeciono

Depresja to pamięć dziecka o złym dotyku
śmiertelne noce w dzielnicy śmietników
kiedy porzucasz shopping w Arkadii
nie dokończywszy nawet lodów Grycan

zasiedlasz jedną z komórek czerniaka
żeby się toczyć bez przerwy na sen

w lodówce straszy duch światła rakotwórczy
księżyc przebija okno
zanim upuści kroplę krwi musisz znaleźć dom

odłowić ryby zachłyśnięte morzem



Dwóch na dworcu

Comming out to ten dworcowy ptak który nas wyśmiał
i obesrał
kiedy cię wiozłem pokazać rodzicom moja sprężynko w rurkach
drobinko pacynko pysiu
mój cały świecie znaleziony na Fellow
będzie święto:
czerwona niedziela ojciec biała koszula
rosół
suma
.
.
.
zawał matki



Bankiet
                                                           dla Kasi Antosz
Byłaś spragniona po premierze (on jak kot z pęcherzem biegał po mieście za swoją
karierą)

nasz bankiet w fast-foodzie jak dysk zmrożonego burgera kręcił się dalej obrastał
w szybkie sny księżniczek tłustowłosych burgerierek

gwiazdy na pudelku wynosiły w stanikach sushi nocą w myślach
zbierałem i rozbierałem go ze zdjęć

_________________________________
publikacja za zgodą Autora

2 komentarze:

Wpisy ad personam będą usuwane