Trzy wiersze w innym znaczeniu

Christos Kargas

rozczarowanie

gdybym miał podatny grunt

stworzyłbym arenę z fosforu

z dwunastoma wieżami

pełnych potencjometrów

gdybym miał oazę

puszczałbym single swingowe

z uporem piratów eteru

na wietrznej kołysce z piachu padają

życzenia jak armia spadochroniarzy

z wadliwym ekwipunkiem

pożegluję

po twoim śniegu

scyzoryk z litości

nie schowa się

 nadrealne toki

teraz wiem, dlaczego łzawię podczas deszczu

formują się rzeczki, pies biega niespokojnie

znika biała strużka samolotu, panuje

cisza satelitów, ustala się trajektoria

pomiędzy naiwnością i zepsuciem

wyraz miłość przypomina szkołę

więc dlaczego jej podobały się kwiaty i niebo

a mnie scyzoryk, ziemia i najładniejsze słowa

tak jak liczenie

od zera do nieskończoności

nieraz tę samą drogę pokonasz samochodem

powiesz, że nas nie widać

tylko tych, co zdobyli księżyc

góra zbliży się w lusterku

jakby ktoś cofając szukał

tych samych słów o innym znaczeniu

tej samej miłości do niewłaściwego człowieka

tego samego liczenia

od zera do nieskończoności

to samo zdarzenie spotka cię też we śnie

wiele razy z tego samego miejsca odlecisz

rozmyślając o tym samym początku i końcu

o tym samym zadecydujesz

tylko ludzie będą inni

zawsze będzie ci się podobać

spacer w centrum, tulipany

dobro i zło, igraszki z cyklonem,

tak jak i liczenie

od zera do nieskończoności

wejrzenie

przechodzą mamo

wysyłają pocztówki z daleka

oferują pokoje z widokiem

na głębokie wody

pragną oceanów

a grzęzną na płyciźnie

pozostawiają ślady jak scyzoryk

na drewnie, jak zwierzyna

gwałtem oszukują siebie

ich smutny uśmiech

zaśmieca pamięć

na jakiś czas

chciałbym ich przybliżyć

nie byłoby jednak z tego pożytku

po prostu przechodzą mamo

nie zostawiając reszty

____________________________________
publikacja za zgodą Autora