MANIFEST PRZY NADZIEI I KU PRZESTRODZE KONSTRUKCJA BEZ PROCESU

Rafał Gawin

JEM MIĘSO

MANIFEST PRZY NADZIEI I KU PRZESTRODZE

KONSTRUKCJA BEZ PROCESU

(kawałki z pieprzem, bazylią i ostrym majonezem)

(…)

Jem mięso i mam gest.

Jem mięso, i to jest gest.

Jem mięso, i to jest gest performatywny.

Jem mięso, i to jest gest Kozakiewicza.

Jem mięso, i to jest ciąg przyczynowo-skutkowy.

Jem mięso, i to jest ciąg Fibonacciego.

Jem mięso, i to jest przyrost masy, miasta i maszyny.

Jem mięso, i to jest przyrost naturalny.

Powtarzam, choć wolałbym nie.

Skoro jem mięso, mój głód jest tylko metafizyczny.

Skoro jem mięso, mój głód istnieje tylko jako konstrukt; nic nie kosztuje.

Mój głód jest mięsem. Tylko lustro daje odpór krainom czarów.

Mój głód jest mięsem. Nawet w obliczu kobiety, seksu i śmierci.

Mój głód jest mięsem, jest mięsem, jest mięsem.

Mój głód nie jest pierogiem, tylko jego mięsnym nadzieniem.

Jem mięso, by zachować równowagę.

Jem mięso, bo jestem obojętny na ludzkie cierpienie w krainie warzyw i owoców.

Jem mięso, bo nie zasłużyłem na inne traktowanie.

Jem mięso, bo cały jestem z mięsa.

Mieć być i jeść jednocześnie, taka piękna katastrofa, taka pełna pustka.

Jem mięso, bo nie najem się literaturą.

Jem mięso, bo tym bardziej nie najem się poezją.

Jem mięso, bo jestem niewyżyty i nienasycony.

Jem mięso, bo jestem mężczyzną.

Jem mięso, bo jestem chłopcem.

Jem mięso, bo tyle [         ] to jest dwadzieścia centymetrów.

Jem mięso, żebym mógł się czymś pochwalić.

Bo twoje jest zwycięstwo, królestwo i chwała na wieku, jak mawiał mechanicznie tłum, który wybrał wygodę systematycznego pastwiska. Systematycznego uboju.

Jem mięso, bo Karl Jaspers.

Jem mięso, bo nie Adolf Hitler.

Jem mięso, bo Wielki Inny u Jacques’a Lacana.

Jem mięso, bo Ten Obcy u Ireny Jurgielewiczowej.

Jem mięso, bo człowiek-pizda i tajemniczy nieznajomy z zoo.

Jem mięso, bo konstrukcja w procesie.

Jem mięso, bo dekonstrukcja i oddzielanie ziarna od plew.

Jem mięso, bo hermeneutyka i ciała astralne.

Jem mięso, bo chemia użytkowa i fizyka kwantowa.

Jem mięso, bo zmierzch heteroseksualnej frazy.

Jem mięso, bo gwałt jest rzeczą ludzką. Dlatego błądzę.

Jem mięso, bo samogwałt jest rzeczą ludzką. Dlatego błądzę w dwójnasób.

W lustrze.

Jem mięso, bo #MeToo, bo ja też nie.

Jem mięso, bo tabula rasa, tabernakulum i trambambula.

Jem mięso, bo bramka jest jedna, a piłki są dwie.

Bo Niemcy kształtowali mi charakter, a rosyjscy wywrotowcy słabą wolę.

Jem mięso, bo plastusiowy pamiętnik.

Jem mięso, bo pamiętnik z powstania warszawskiego.

Jm ms, b dznnk bz smgłsk.

Zamiast przemilczać, wolę przejadać.

(…)

Jem mięso jak zwierzę.

Jestem zwierzęciem, więc jem mięso.

Jem mięso i zwierzęta mi wybaczyły.

Jem mięso, kiedy ludzie wybaczyć mi nie chcą.

Jestem człowiekiem, więc nic, co ludzkie, nie jest mi obce, nic, co mięsne i mięsożerne.

Jem mięso, bo ludzie to bydło.

Jem mięso, wszystkie rodzaje mięsa, każdy sort i poziom przetworzenia.

Jem mięso w kształcie głowy. Myślę.

Jem mięso w kształcie nogi. Chodzę.

Jem mięso w kształcie skrzydła. Latam.

Jem mięso w kształcie mięsa. Jestem mięsem.

Jem mięso z kością. Surowe i przypalone. Ostre i kwaśne.

Jem mięso i nie przeszkadza mi to jeść warzyw i owoców.

Jem mięso i nie przeszkadza mi to jeść kamieni.

Jem mięso, bo zupa na mięsie była za słona.

Jem mięso, bo zupa jarzynowa była zbyt pieprzna.

Jem mięso, bo mucha rucha muchę w mojej zupie.

Jem mięso, bo z tego mogą narodzić się wilki.

Człowieku, ogarnij to i obczaj, póki nie jest za późno i nie wszystek jesteś zjedzony.

(…)

___________________________

Publikacja za zgodą Autora