od tamtej pory nie sypiam zbyt dobrze.

Jakobe Mansztajn

Kurt po raz pierwszy spotyka Courtney

byłem twoim fanem, zanim ty zostałaś
moim, siedziałem w głębokim jak wanna
fotelu, gdy uderzyło mnie, popatrz, 
jak mnie uderzyło, od tamtej pory

nie sypiam zbyt dobrze, właściwie 
nie sypiam - w głębokim jak wanna
zostałem fotelu i duszę się, duszę się
z każdym oddechem, posłuchaj,

jak śmiesznie to brzmi, nawet 
w wierszu, gdzie gardę mam niżej:
w głębokim jak studnia siedziałem fotelu

i dłonie twoje na szyi mojej, jak
słowa piosenki, to nie jest piosenka,
od tamtej pory nie sypiam zbyt dobrze. 




Maciejki

któregoś dnia odwiedzili nas znajomi,
a to był listopad i wprost nie mogliśmy
się nacieszyć, gdy stanęli tuż nad
naszym łóżkiem, z kwiatami, to były

maciejki, gdy stanęli z maciejkami,
aby nas przypomnieć, położyć
bukiecik i przez łzy wydusić: jak wam jest
po tamtej stronie? jak wam się nie żyje?

albowiem istotnie - nie czuliśmy 
się wówczas najlepiej, w drugim pokoju 
właśnie umarł nam synek i choć nie ma
tego złego, to jednak wiele się zmieniło.




Lorelei

odgarniasz włosy i za chwilę jest pusto. 
pustoszeją uliczki, szklanki, moje i twoje
ciało, i chyba wszystko, co daje się zauważyć.
wtedy mówię: to ciało jest tu po to, 

by się zakumplować z twoim, i dosłownie
się kochamy, a zwieszony łeb latarni za oknem
puszcza nam oczko, bo to wszystko już było, 
takie kłamstwo. za chwilę znów pamiętam,

jak masz na imię i po co właściwie cię kocham.
ręce, przed momentem figlarne wariatki, 
chwytają cię wpół i nieruchomieją. chciałyby
powiedzieć, ale przecież ręce nie mówią.



_________________________________________
publikacja za zgodą Autora