czternaście

Rafał Czachorowski

* * *

Kciukiem zostawiam biały ślad na udzie

jakbym żłobił lub paznokciem zdejmował

pierwszą warstwę wstydu. Jest chłodne od potu

i chmur, które nad nami – na moment zawisły.

Rozproszą się, my chwilę po nich.

Palec jeszcze pachnie.

Rafał Gawin

 ŚREDNI EUROPEJSKI

Nie słyszę wewnętrznych głosów,

więc nie piszę wierszy. Twarde argumenty:

skała versus beton. I już mam początek, mogę

zaprzepaścić. Ogród w środku miasta,

średni europejski.

Od kiedy muszę być wielki,

a od kiedy ważny? Dwa metry

od wyjścia dzielą między siebie:

kelnerka w obcisłych szortach

i właściciel-menda.

Jarosław Jabrzemski

manualnie

nieustannie śledzimy
linie papilarne nakładające się
na siebie popadając
w natręctwo 

w szkołach uczono
że tarcie zużywa nie nauczono
jak się otrzeć oczy przetrzeć
i nie nadużyć 

może powinniśmy nosić
rękawice ochronne
by uciec od daktyloskopowania 

wielokrotnie próbowaliśmy
wymienić obrączki
bez powodzenia z braku rękawiczek 

w nieporadności
nasze dłonie ciągle się splatają
na spacerach i pod stołem sprawdzając
czy palce wskazujące są nadal serdecznymi

Andrzej Kanclerz

GODZINA MIŁOŚCI

Pytasz, dlaczego uważam,
że 12:00 jest godziną miłości?
Bo wskazówki kładą się na sobie,
a sekundnik na jednej nodze biegnie,
by obwieścić rozstanie na kolejne pół doby.

Waldemar Kazubek

Czarny pies na Ile Fanac

Dopiero, gdy w obcym kraju wyprowadzasz psa o sierści barwy czułości z wierszy

Bukowskiego, z którym to psem znasz się od przedwczoraj i nie jesteś pewien,

co myśleć o tym, co mówią o tych czworonogach, że jakoby reagują nie na słowa,

tylko na intonację, więc całą drogę zastanawiasz się, czy to całe pieprzenie

kynologów jest prawdą, a i tak pozostaje ci po grzecznościowym "Bonsoir"

jedynie uśmiech onieśmielenia, gdy piesek zaczyna się obwąchiwać w miejscach intymnych

z psem przypadkowo napotkanej kobiety, jeszcze jak na złość całkiem ładnej,

a co gorsza twój pies jest suką, zaś jej pies zabiera się ochoczo do kopulowania,

i wiesz już, że twoje przygotowane pieczołowicie na każdą okazję "je ne parle pas francais"

na nic się tutaj nie zda, dopiero wtedy dociera do ciebie, że to, co mówią poeci jest prawdą,

i szarpiesz smycz, aby pójść dalej, choć przecież Paryż nie zakłada kagańców kochankom.

Grzegorz Kielar

wykrzykniki

w hotelowym pokoju o świcie
najlepiej rozmawia się palcami
niepotrzebny do tego słownik

damy wolną rękę językom
i zaczniemy od rozbierania rzęs

reguły gramatycznej
poprawności zostawimy purystom
żadnego cudzysłowu żadnych pauz
czy znaków zapytania ciała powierzymy
jedynie wykrzyknikom

ta gra będzie całkiem występna
na ślepo i do syta
zanim zdążysz podać współrzędne
już tam będę

Paweł Łęczuk

Kiss of the day

          She lives on love street

          Lingers long on love street

          (The Doors – Love street)

One day close to the river

I saw a “Love forest” signpost

And I went there

They were kissing so hotly

 Zbigniew Milewski

dzisiaj zamiast słońca o poranku było

zachmurzenie i ciążyła głowa bryłą

dzisiaj zamiast słońca o poranku było
widoczne w chmurach nad blokami księżycowe
pełne zaćmienie pomyślałem, że jest dobry

omen dla nas i dostałem esemesa
od ciebie słoneczko, bo widziałem chyba twoją
rękę jak machała mi przez przemarzniętą

szybę autobusu gdy chodziłem w mrozie
wkoło swego cienia na przystanku Sielce

Robert Miniak

rail on you.

kolej na ciebie – mówi szeptucha i słowa zaczynają

jej rdzewieć w gardle. nadejdzie twój czas roztopów,

wylizywania ran z soli. ale jeszcze nie teraz, najpierw

wydłub z jego serca tamtą kobietę zanim spuchnie,

rozmieni się w dziewczynkę, albo w chłopca,

w pierwszy latawiec i rękawiczki na sznurku od rączki

do rączki. przeklnij w nim  kobietę, niech wypali się

do pustego w oczach, myślach i uczynkach a wszystko

co jej, wyjdzie z ciała wniknie w wełnę, len, wosk,
przeleje się bez znaku po lewej stronie.

* *

Scena druga: żaluzje w hotelu tną słońce jak jajko.

młody ksiądz w korytarzu głośno strzela z palców,

(w następnym wcieleniu wykluje się gangster) -

- pokój z tobą dziecinko. sorry, zapomniałem,

że mieliśmy mówić tylko po angielsku,

 - room with you, baby.

  Mariusz Partyka

                                                                                                         
świat jest miękki, ktoś podchodzi i pyta,

czy napiję się antracytu

tak naprawdę chodziło o ciebie,

o przestrzeń między mną a światem.

między mną a śmiercią.

litery zgrzytają w słowach.

było łagodnie, choć bolało

ramię, smutny pies nie przyjął się dobrze.

tusz zmieszał się z osoczem

i tobą.

pod twój dom podchodziły zwierzęta,

łosie i dziki.

u mnie zjawił się jeż.

zaplątałem się: w ciebie, w krzak jeżyny,

w późne lato.

różowe sznurki. na nich

czerwone kropelki, swędzą,

zanim pokryją się nową skórą.

Stanisław Pawłowicz

dopowiedzenie

gdy rozplatała warkocz
było ich tak wiele
w każdym niebie

nigdy nie zabraniał jej
mówić o miłości

bał się tylko
że zabraknie  tchu
na niepogodne dni
gdy obudzą się bogowie

a teraz

cisza ginie bezsłowiem
biorąc w jasyr
wspólny ślad

Jakub Sajkowski

Pesto de algas

OG

Nie mamy genu, który mają Włosi, Francuzi, którzy rodzili się w muzeach.

My się rodziliśmy na Ursynowach albo jeszcze gorzej.

Natalia Klimas, projektantka

A ja, zamiast w muzeum, urodziłem się w jebanym szpitalu

i teraz muszę sobie jakoś radzić z chorobami.

Przyszłość zaczyna się dziś, nie jutro – mówi motto

dziewczyny z portalu Sympatia.pl, przypomina mi

o tym agencie ubezpieczeniowym, który dzwonił do mnie ostatnio.

Odpowiedziałem: dajmy spokój,

i tak od urodzenia mam piętno

irracjonalnych lęków, na przykład fobia guzików,

dlatego jestem kompletnie goły. Jedyne podróże kosmiczne,

na jakie mnie stać, to na Wenus

która wyłania się ze spaghetti i glonów. Potem

rozpływa się w ustach, rozsypuje, rozkleja. Zamiast w muzeum

odradza się w szpitalu. Mówi o mężczyznach,

z którymi się spotykała, jeden z nich zarywał ją w internecie

na cytaty z Małej Apokalipsy. W dniu śmierci Tadeusza Konwickiego

twierdził, że jest kotletem z białka i kosmicznego pyłu.

Jarosław Trześniewski Kwiecień 

Gołębie na latarni 


uprawiają seks światła jeszcze nie zapalone
ulica obserwuje ich gody za moment oberwanie
chmury a one stroszą pióra żele im
niepotrzebne wysokie gniazdo zwarcie

trwa dłużej niż ich miłość brzęczy
cymbałom w pokojach od godziny
piątej po południu herbata smakuje jak
granatowe wino co wybuchnie esencją

w Lizbonie może albo w Syrakuzach
pora coś wziąć na sen a one mocno zwarte
dwa dzioby z francuskim akcentem
głośno ćwiczą u a oczy w słup i solą

sałatkę z pomidorów trwa feta a one
świata poza sobą nie widzą ani ziemi

Bogdan Zdanowicz 

między nami

krótko przed zmierzchem
jest rytuał układania włosów
czas głaskania piersi

w japońskim ogrodzie
skaczemy po kamieniach
wciąż w górę

za nami neonowa noc
w ciemnych szybach

podziemne bary
pełne parasolek
w koronkach z cukru

słowa stroszą gardła
mglisty poranek rozsnuwa
jaśminowe zasłony

trzeba wyjść - żeby wejść

Autorem zdjęć jest  Rafał Babczyński