po drugiej stronie kuchennego stołu

Joanna Lewandowska

ikona

matko

setki razy stawałam przed twoim obrazem

malowano cię czystą skupioną kreską

rozchlapywano twarz na mokrych tynkach

świątyń

zamykano cię w złotej klatce

królewskich sukien

wydrapywano ze ścian twardej skały

spowijano w pastelowe cienie

zachodu

dziś po drugiej stronie

kuchennego stołu

patrzyłam ci znów w oczy

a ty płakałaś po cudzym synu

jak po swoim

piątek popołudnie

to dziwne jest piątek wiosna
i nagle zabrakło mi gruntu
pod nogami

za oknem szpak złorzeczy i żurawie stroszą się
w rozbebłane kulki czerni szarości bieli

głowa puchnie jakby wybuch był powstrzymywany
tylko strukturą czaszki ze szwami rozluźnionymi
jak gorset niewiernej kochanki

i nie to dziwne jest co się dzieje
bo są wiosny od lat bo taka natury natura

że się śmieje sieje się oczy otwiera okna
na powietrze i gruntu się tyka ledwo nieledwie

palcami

dziwne jest to że tym razem po raz pierwszy nie cieszy
a może i po raz drugi trzeci za każdym razem
to wybicie na aut twardym kijem w przestrzeń

konwerter

zabawne
jak niewiele trzeba
żeby odczytać sens
i jak wiele
żeby o tym powiedzieć

Placek

niebo padło plackiem na bajkalskie wody
schnie teraz trawione pośród bydła owiec
i można by posądzić że wykwitł na górze
podniesiony z ziemi słoneczny po-krowiec

___________________________

publikacja za zgodą Autorki