Native speaker blues

 Waldemar Kazubek

Ilekroć widzę na scenie grubego murzyna

z jego harmonijką manierą i melorecytacją

myślę że śpiewa o mnie i Johnie Williamsie i tamtej nocy

gdy mogłem pojechać prosto do domu

ale ci co znają te melodie wiedzą że nie mogłem

a pijany John Williams mógł tylko kręcić się wokół własnej osi

jak ziemia bo John jest prawdziwie grubym murzynem

jak planeta z której drugiej półkuli przyjechał

John Williams przyleciał z Los Angeles by uczyć tutaj języka

tamtej nocy mówił już bardzo słabo i mogłem

udawać że nie widzę jego chodnikowego bluesa

ale ci co znają te melodie wiedzą że nie mogłem

władowałem go na przednie siedzenie samochodu

i żeby nie usnął kazałem mu śpiewać

gruby murzyn całą drogę śpiewał mi kołysanki

John Williams jest prawdziwie grubym murzynem

a gdy śpiewał mi kołysankę myślałem

co by było gdybyśmy razem służyli w Wietnamie

a prawdziwie gruby John dostałby kulkę zaś ja

miałbym go zataszczyć z ryżowiska do śmigłowca

John Williams zapewne skonałby na tym ryżowisku

a ja śpiewałbym mu kołysankę do śmierci

wojna musi być straszna ale naprawdę nie byłbym w stanie

zataszczyć rannego Johna Williamsa do śmigłowca

tak jak nie byłem w stanie zaprowadzić go na pierwsze piętro

być może spał na klatce schodowej ale i tak tego nie będzie pamiętał

tak jak nie pamięta swojej śmierci w Wietnamie

kiedy wracałem postanowiłem kupić piwo na stacji benzynowej

ale postanowiłem dosyć późno i pan policjant powiedział

że niezastosowanie się do nakazu jazdy prosto

kosztuje dwieście pięćdziesiąt złotych i pięć punktów karnych

bez żadnych pierdolonych widełek

nawet dla świeżo upieczonych weteranów Wietnamu

mogłem pojechać prosto ale ci co znają te melodie wiedzą że nie mogłem

bo gdziekolwiek byś nie pojechał tam będzie blues.

____________________________________

publikacja za zgodą Autora