słowa odrywają się od znaczeń

Teresa Rudowicz 

Prolog

                                             Możliwość obcowania z ciotkami – jest jak

                                            możliwość noszenia ręcznie haftowanych spódnic.

                                                                                    Paulina Kowal

Basia poszła pierwsza. zbyt młoda

łatwo pozwoliłam jej odejść. został zapach

gorajki na działkach, kompot z rabarbaru,

zostało imię nadane sobie w sakramencie.

Lodzię żegnałam najdłużej. ciągle jeszcze

wybieram drogę obok kamienicy,  

ten sam kostropaty bruk podwórka.

szukam cieni, skrzypiących schodów.

czegokolwiek.

Krysia w dziecięcym języku znaczyła wakacje,

wspinaczkę po drzewach, okno z widokiem

na odzyskaną rzekę, kresowe dumki,

smutne jak myśl –

– Teresa… będzie następna.

Parodos

na ile świat mi bratem

i ja ze światem na ile

w ślad na ile rozbrat

nigdy nie byłam w Księżym Młynie

ale to właśnie tu spotkałam cię po raz pierwszy

w życiu najłatwiej o miejsca i mniejsza o nazwę:

wspólne, magiczne czy święte.

słowa odrywają się od znaczeń: mała dziewczynka

nie jest już małą dziewczynką, a drzewo, dom i ogród

zmieniają kolejność w konieczność.

koniec może być początkiem – terapeuta wie

jak stać się z powrotem złotowłosą,

jak dotrzeć do tamtego domu, pod tamtą gruszę,

zrywać maliny z krzaka. potem długo myć ręce.

grzeczne dziewczynki nie dotykają się same,

a złe córki nie rodzą dzieci.

zło, zło, zło, do piekła by się szło,

pal je licho, byle cicho.

iść boso po trawie wprost do sadu, śmiać się

z odrapanych kolan i z mysich ogonków

w za dużych kokardach.

jeśli rzeczywiście, co drugi głupi ma szczęście,

jedna z nas dostanie łut.

dwa kroki w przód.

złud w bród.

*

prawdy objawione

ja w one

one w ja

wiara

Exodos

kiedy otworzą bramy żadna armia nie będzie zwycięska

po tej czy po tamtej stronie staniesz tak samo pojedynczy

i tak samo daleko każde z twoich źródeł – nie trafisz z powrotem

choć myślisz że to łatwe łatwiejsze niż zasnąć i obudzić się

w tym samym miejscu pod tym samym niebem na którym teraz

rysujesz palcem kreski widzisz mój mały to cięciwa

musi być dobrze naciągnięta inaczej nie uda się sztuczka

nie spadnie z nieba żaden ptak nie padnie żadne zwierzę

a wszystkie wodopoje strumyki jeziora zmaleją do rozmiaru kropli

ziarnka grochu trzymam je w dłoni i dobrze mi z tym

i nie chcę żebyś kiedykolwiek przynosił mi kwiaty

*

odkrywam karty – dziesiątka kielichów a może pucharów

zdobytych w mistrzostwach półświatka z którego wyrosłam

na dużą i mądrą dziewczynkę tak mówią kiedy czegoś chcą

uśmiechają się przy tym nie lubię tych uśmiechów

ich też nie lubię dlatego czasem zabieram im portfele

wczoraj kupiłam sobie bluzkę ma osiem guzików

i każdy zapinany na małą sznurkową pętelkę

wisielec radzi poczekać na lepszy czas na głupca

z którym zgubię się w tłumie zniknę

*

biały królik Alicjo ten biały królik nie daje mi spokoju

biega a oni patrzą i te ich oczy wszędzie za mną chodzą

wczoraj widziałam je w metrze u brodacza z fajką

a dzisiaj  zagrodziły mi drogę kiedy przechodziłam przez park

były zimne niebieskie jak oczy gestapowca z opowiadań Marii

myślisz że to on wracał właśnie z Pawiaka z głową koguta zamiast swojej

a może to był kot albo tylko jego uśmiech albo ci czterej muzykanci

każdy ze swoją melodią zamkniętą w czarnej skrzynce mówią że to cylinder

ale ja im nie wierzę w lustro też nie wierzę i w żadną drugą stronę

______________________

publikacja za zgodą Autorki