Łowca

 Rafał Gawin

ŁOWCA: WERSJA EASY

To nie jest tak, że siadasz i twoja

klawiatura wprowadza cię w trans.

To nie jest tak, że nie możesz

tego wypowiedzieć; zbliżasz się

ze wszystkich stron, latami – krew,

pot, łzy i nasienie, bo potrzebowałeś

przerwy na nowe głosy.

To nie jest tak, że powtarzasz

jedno zdanie, jeden początek,

w obliczu jednego końca. Ile razy

potrafiłeś go zaskoczyć?

To się będzie wymykać, formować

i płynąć w przeciwnym kierunku,

a potem i tak jeden zgrzyt, jeden rym

będzie cię psuł. Daj mu jeść.

ŁOWCA: WERSJA MEDIUM

Czy twoi rodzice wiedzą, w co się wplątałeś

i jak długo jeszcze się nie wyśpisz?

Jeśli nie żyją, ich strata

jest większa. Poświęcałeś się

i nie wyzbyłeś grzechu. A ludzie grzeszni

piszą inaczej.

Przypomina ci się ławka w szkole

i namiętne rycie w blacie. Twój ślad,

bardziej trwały, bo na twoim poziomie.

Twoja pierwsza klasa

i ostatnia.

A gdyby tak w środku znaleźć punkt,

który wystawia ciężar na próbę?

Skreślić poprzednie zdanie, być

o jedno słowo dalej.

Nie polując, naruszasz strukturę

kości w swojej głowie. Słuchowi świeczkę

i wzrokowi ogarek.

ŁOWCA: WERSJA HARD

Nie masz transu, rodzina

nie czai się na zdjęciach. Nawiązujesz

brak łączności przez prasowanie

zbawiennych sloganów. Wracają,

skąd przyszły, świeże jak pościel

przed chorobą (widziałeś taką?).

Nie masz – i tędy wchodzisz

(jakbyś kiedykolwiek był na zewnątrz),

otwarty nawias już na ciebie czeka,

dając ci miejsce uporządkowane i puste,

dając ci pełne godziny na skróty

i ucieczki.

Nie masz jak wielki Jot, którego sam

śledzisz, jakby był ojcem

wszystkich ojców. Pragniesz go

tym bardziej, im mniej na nich zasługujesz.

Wystające i ruchliwe części ciała

– czy znasz lepszy przelicznik?

Większe przywiązanie? Wyrównałeś,

idziesz zdrada w zdradę. Działania

na znakach opłacają się. Czujesz ten,

który cię ziścił? Zniszczył?

_________________________

publikacja za zgodą Autora