za mało wszystkiego za dużo.

Dorota Nowak

pamięć     
                                       
kanapa w kolorze ecru
pamięta wrażliwość piersi
(wciąż zadziwia mnie ich moc).
byłeś na wysokości
już nic nie zatrzyma otarć.
myśl upadła za oparciem
niespokojnie rozlicza się z jutrem.
za mało wszystkiego za dużo.
warstwy zdjęte zbyt szybko
splątały stopy opór przyciąga
niecierpliwość miesza krople
(lubisz gdy kobieta).

kanapę w kolorze ecru
przestawiamy w inne miejsca.

siostra

urodziłeś się z dziurą  w sercu.

matka nie zgodziła się na łatanie.

życie podarowało sine policzki.

zdobywałeś schody. bliżej Boga. bliżej nieba.

dłoń siostry miała kolor paznokci

zaciśniętych na kartkach katechizmu.

gdy prosiła o dzień dla ciebie

gładziłeś jej złote włosy.

zapach życia. chusteczki i pieluchy

drażniły śluzówkę. oliwka koiła lęk

przed słabością nadgarstków.

oklepywanie pachniało bliskością.

dziewiętnaście lat na decyzję.

leżałeś z pozszywanym sercem.

z wyboru siniały ci stopy. nie było

anioła gdy prosiła o twój dzień.

anioł został sam.

                                                                  „nie dam się przymierzyć kolejny raz”

                                                                    Zakrzyczeć, Małgorzata Góralska

  

garderoba

rozpinane guziki miały idealny kształt

pasowały do poręczy w jego schowku.

rozbierał ją powoli mierząc każdy splot

chorą dłonią zakrywał plamy i blizny.

pakunek na wymiar służył nocom i dniom

a najbardziej świtom po bezsennej nocy

potwierdzał idealną zawartość środka 

ośmielającym się wątpić w szlachetność.

stała w bezruchu zawiązana na kokardę

przykryta wieczkiem oklejona taśmą dwustronną.

na śmietniku tysiące niepotrzebnych opakowań

„nie dam się przymierzyć kolejny raz”

__________________________________

publikacja za zgodą Autorki