na początku był kąt prosty

 Sławomir Płatek

modernizm (spacer dydaktyczny po Saskiej Kępie)

w poezji warszawskiego poety zalągł się

czas na rozciąganie pawiom ogonów po sześciokroć

należy czytać tę książkę przezroczystość bez jednego

okna ani jednych drzwi kanty bez narożników rogi

bez czaszki kręgosłup bez kręgów kręgi

na wodzie bez kropli wody która w ultraszybkich fotografiach zawsze jest tuż po

iniekcji tuż po ejakulacji wody w wodę i wtedy migawka

stop

jeszcze raz od lewego górnego narożnika:

na początku był kąt prosty

i jeszcze raz kąt prosty do punktu

przecięcia cała rozpiętość tak samo pawiego ogona jak i czasu

jest pomiędzy cyrklem i liniałem no powiedzmy można dodać do tego jeden

lub dwa razy prosty gest podnoszenia i odkładania ołówka

równy samemu sobie

od kilkunastu lat potajemnie

niespokojny starszy pan uczesany jak Staś Tarkowski

siada po śniadaniu w swojej małej prywatnej

galerii sztuki

patrzą na niego pisuary

skradzione w szaletach obok Fontanny di Trevi

w Syrakuzach i w Reims

portret Che Guevary sporządzony ze stempli urzędowych

maszynka do mielenia mięsa skradziona austriackiej rodzinie

przymocowana do mównicy skradzionej lokalnemu sekretarzowi PZPR

starszy pan stara się wytrzymać

po kilku godzinach zaczyna wkręcać swoje usta w maszynkę

irytacja przypomina wtedy rój much przykryty szklanką

w końcu kiedy jego usta

znajdują się już całkowicie po drugiej stronie czuje

kamienny spokój

patrzy na nie i słucha co mówią

mówią:

jestem kamieniem

z ludzką twarzą nazywacie to

pomnikiem od piasku różnię się

rozmiarem ziarna

 

modernizm (kamienice przy 10 Lutego i Akwarium)

czujesz ziemię?

stary komuch

ziemia była błotnista właściwie było więcej wody niż ziemi

przelewała się przez palce dawało się coś napisać ale

wiadomo co było po chwili

dlatego właśnie muzea stały się niezbędne

kompletowano i zamykano je pospiesznie zanim pismo się rozmyło aż pewnego dnia

zamknięto w trakcie pisania

ktoś wołał że tam w środku są jeszcze żywi ludzie

potem okazało się że ziemia to woda

potem okazało się że ci ludzie to eksponaty

potem okazało się że to nie ludzie tylko ryby a muzeum

to akwarium w którym pływają

budynki jak liniowce przycumowane na jeszcze innych wodach

był chłodny ranek nad zimnym płytkim morzem

odnosiło się wrażenie że wszystko skostniało

na tyle aby można było zaufać

 __________________________

publikacja za zgodą Autora