ciało, które opiera się na wodzie

Robert Rutkowski

Nikt za ciebie

Nikt za ciebie nie wymyśli prochu,

którym jesteś.

Nikt za ciebie.

Nikt za ciebie nie będzie nikim

więcej.

Nikt zza ciebie

ściera z czoła pierwszą literę,

wyciąga z ust gotowe

słowa.

Nikt za ciebie wchodzi do domu.

Nikt zajmuje miejsce za stołem.

Nikt nie zauważa

różnicy.

Ten wiersz

Ten wiersz dobrze się nie zaczął,

a już chce się skończyć.

Wietrzę pokój.

Po drugiej stronie ulicy

światło w oknie,

z którego patrzę.

Pustostany

Tyle pustych słów

gotowych do zamieszkania:

dom, w którym toczy się zimna wojna,

pokój za żelazną kurtyną

rozczarowań;

ciało, które odmawia

posłuszeństwa; ciało, które opiera się

na wodzie;

cisza, która mówi

sama

za siebie;

jeszcze

czas.

_____________________
publikacja za zgodą Autora