w kierunku wilka

Ewa Olejarz

kaachba

w siedzibie zmarłych
po tamtej stronie świata
amduat umieściła cię
w piątej godzinie

rejon odwiedzało słońce
w trakcie nocnej podróży
wychodziłaś

z ciała pięknego
amenti
w kierunku wilka 

upuat

panował tam
zanim połączono go
po zwycięstwie
i został panem
abydos

ubolewałaś
bo zachód jest krainą snu
i głębokich ciemności

skarżyłaś się
że woda jest żywa na ziemi
a tu gnije
i jest martwa

domagałaś się
północnej bryzy
by odświeżyć serce
ze swych zmartwień

tak było wtedy
przed przejściem

dziś
nikt tu nie dotrze
nie ma różnicy
kim jesteś

nie odbijesz się
w niczym
zważą cię

staję się chrystusem

zawsze pod koniec grudnia

musi padać śnieg

szeptać do mnie od imienin

że się urodzi

wtedy wychodzę ze szpitala

z mamą i z tym samym wspomnieniem

zapachu lizolu który wnosiła

i wynosiła na rzęsach sytych

tuszem i igłą

jak to tylko mama potrafi

w drodze do szpitala nigdy

nie trzymałam jej za dłoń

każdy lekarz mówił

dzień dobry weroniko

ciąża

w strefie epipelagicznej

mała meduza

melanocetidae

z anaplagastridae

wytrzymują w trzech stopniach

celsjusza i sześciuset atmosferach

niżej schodzą raczej

otwornice i krewetki

do życia

w kompletnych ciemnościach

przystosowały się

tylko drapieżne

dzieci i ryby

_________________________________
publikacja za zgodą Autorki