O jeden więcej...

 Jerzy Hajduga

Coraz krócej

kiedyś lata lecą trzeba było tramwajem

autobusem żeby jeszcze na pamięć

nie ten blok nie ta klatka lubiłem

błądzić do ciebie do siebie

dzisiaj droga gdy tylko śniadanie

i ranne zorze na balkoniku

Wpadnij na chwilę

wszystko się przed nim chowa

nawet kawałek lustra

rozpoznaje siebie po zapachu

lubi ten zapach

choćby dzisiaj jeden włos

jeden ma odwagę

zostać dłużej

 

Ta suka

przecież umiała go rozebrać i przykryć

kocem pośród rozrzuconych ubrań

wyjść z nich już trzeciego dnia

ręką poprawia włosy

nie chce żeby rozpoznał szukał

innych słów

 

Powieki  wieków

chcemy zasnąć nie mogę

ty spróbuj pierwsza

może dzisiaj tej nocy

podniosę cię

poniosę

to wystarczy

musi wystarczyć

okruszki ciała

w palcach

___________________________________
Wiersze z najnowszego tomiku  powieki wieków
publikacja za zgodą Autora.